BEN SENİNLEYDİM SEN KİMİNLEYDİN ?

 

Modern dünyada yaşayan biz insanoğlu hep daha fazla nasıl mutlu olurum peşindeyiz. Sahip olduğumuz her şeyin hep bir üstünü daha iyisini elde etme çabası ve arzusu sahip olamadıklarımıza kavuşma hayali içinde yaşayıp dururuz. Teknolojik gelişmeler, evler, arabalar, eşyalar, medya iletişim araçları, maddi gelişmeler, tatiller, hayatımızda ne kadar yer ederse sanki  o oranda mutsuz bireyler oluyoruz. Asrın hastalığı diye tabir edilen depresyon ve stresin kıskacında ruhlar adeta birer cenderede yoğruluyor, bir menfez arayışında günler geçip gidiyor.

Psikologların, psikiyatristlerin kapıları aşındırılıyor; insanlar binlerce liralık tedavi seanslarıyla, ilaçlarla, ruhsal terapilerle içine düştükleri bunalımdan kurtulma arayışına giriyorlar.

Bunların karşılığında Rabbimiz “Kalpler yalnızca Allah’ı anmakla mutmain olur.”(Ra’d 28 ) buyurarak ruhlarımıza, gönüllerimize, sudurlarımıza , ezeli ve ebedi tiryakları sunar. O’nunla-Cellecelaluhu- beraber olduğumuz her an gönül huzuruna kavuşacağımızın, yaralarımızı tedavi edeceğimizin, dertlerimize çare bulacağımızın garantisini verir. “Allah CelleCelalühü ile beraber olduktan sonra ömür de hoştur ölüm de…” diyenler hem hayatın hem ölümü” sırrını çözmüş; “ Hanginizin daha güzel amel yapacağını görmek için hayatı ve ölümü yarattık.” (Mülk 2) buyuran Rabbimizin ahsen amellerimize şahit olduğunun bilinciyle ömürlerini en yüce birliktelikle tezyin etmişlerdir.

Kul, her nerede ve ne halde bulunursa bulunsun daima Allah’ın onu gözettiğinin idrakiyle yaşarsa ve bunu amel-i salih ile taçlandırırsa“Kulum Bana bir karış yaklaşırsa Ben ona bir zira yaklaşırım o Bana bir zira yaklaşırsa Ben ona bir kulaç yaklaşırım, o Bana yürüyerek gelirse Ben ona koşarak giderim.”(Buhari Tevhid 50 ) hitabına mazhar olur. Cenabı Hakk’ın kendisine yönelenlere ve kendisiyle beraber olanlara neleri lütfedeceğini idrakler âcizdir. O Cellecelaluhu bizden sadece ihlaslı olmamızı, rızası için yaşamamızı talep eder.

Allah teala ile rabıtası kuvvetli olan kulun başka bağlara ihtiyacı yoktur. Değil midir ki “Biz insana şah damarından daha yakınız.”( Kaf 16) ihtarını ve bir nevi müjdesini vererek onu her daim hatırımızda tutmamız gerektiğine dikkat çeker. Allah Teala ile beraber olma, Allah ile elestbezminde yaptığımız mukavelenin dünyadaki yansımasıdır.

Resulullah Aleyhisselam Allah’ın arşının gölgesinden başka hiçbir gölgenin olmayacağı günde bu gölgenin altında olacak yedi sınıftan bahsederken tenhada Allah için gözyaşı dökenlerden bahsederek riyasız ve çıkarsız Onunla beraber olanların nail olacağı o nimeti ve bereketi müjdeler. Cenabı Hak “De ki benim namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm alemlerin rabbi Allah içindir.” (Enam 162) ayeti ile mü’minin nasıl bir duruş sergilemesi gerektiğini gözler önüne serer.

Vaktin birinde bir vaiz kürsüde ahiret ahvalini anlatmaktaydı. Cemaatin içinde Şeyh Şibli (ra) de vardı. Allah teâlâ’nın ahirette soracağı suallerden bahisle; “Allah Teala, ilmini nerede kullandın, malını mülkünü nerede harcadın, ömrünü nasıl geçirdin, ibadetlerin ne durumda, harama helale dikkat ettin mi? “ soracak diye anlatınca Şeyh Şibli vaize şöyle seslenir;

Vaiz Efendi! Allah Teala kullarına sadece şunu soracak; “Ben seninleydim, sen kiminleydin?” Şeyh Şibli Hazretleri’nin bu ihtarı “Nerede olursanız olun Allah sizinle beraberdir ve bütün yaptıklarınızı görmektedir.” (Hadid- 4) ayetinin veciz bir şekilde bir kulunun ağzından veciz bir ifadesidir. Allah Teala her daim kulu ile beraber olduğuna göre kul da bunun idraki ile bir hayat yaşarsa onun razı olduğu kullar zümresine dahil olur.

Rabbimiz bizleri daima Onunla beraber olan kullarının arasına idhal eylesin. Amin.

ZÜBEYDE MERYEM ŞAKAR